сенделме

зат. Сенделіп бос жүруші, текке сенделуші. Шикілі-пісілі, ыстықтысуықты, қоюлы-сұйықты азығын арқалап жүргендер – жолына, өзіне сенбейтін с е н д е л м е л е р (К.Сегізбаев, Жап-жасыл., 4).